Proces krakingu ciągłego

Skrócony opis procesu ciągłego krakingu odpadowych tworzyw i otrzymywane produkty.

Głównym przeznaczeniem instalacji jest przetworzenie odpadowych tworzyw z grupy poliolefin: polietylenu i polipropylenu oraz polistyrenu w płynną frakcję węglowodorową o szerokim zakresie temperatur wrzenia (30°C – 400°C), z przeznaczeniem do (po destylacji frakcjonującej i ewentualnej hydrorafinacji) komponowania paliw, głównie olejów opałowych i napędowych. Najwyżej wrząca część surowca, powyżej 350°C, może być także wykorzystana do produkcji parafiny technicznej.
Ze względów ekonomicznych oraz z uwagi na szeroką dostępność, a najbardziej w związku z wymogami ochrony środowiska, najlepszym materiałem do przerobu są odpady z tworzyw sztucznych (z grupy poliolefin), które nie nadają się do innych form recyklingu np. Do recyklingu mechanicznego. Istotną przewagą krakingu poliolefin w stosunku do materiałowej (mechanicznej) formy recyklingu jest fakt, że odpady podawane do instalacji nie wymagają rozdziału na poszczególne gatunki (w grupie), czy też kolory, co w istotny sposób redukuje czas i koszty operacji recyklingu. Ze względów ruchowych surowiec podawany do recyklingu powinien zawierać wyżej wymienione poliolefiny pozbawione głównie tworzyw zawierających chlor (PVC i pochodne) i siarkę (guma). Pozwala to uniknąć zanieczyszczeń wytwarzanych w procesie krakingu produktów z chlorem i siarką. Niewskazana w materiale wsadowym jest także, ze względu na zwiększoną zdolność do koksowania, większa zawartość poliamidów o poliestrów. Surowiec powinien być także pozbawiony wtrąceń metalowych i ceramicznych, kamieni, gruzu itp. stanowiących potencjalne zagrożenie dla mechanicznych elementów instalacji.
Schemat instalacji przemysłowej wydajności przerobowej 1450 kg odpadowych tworzyw sztucznych na godzinę, wizualizację i schemat funkcjonalny procesu przedstawiono poniżej.

I Surowce i czynniki pomocnicze:
1. Odpadowe poliolefiny z polietylenu (PE) i polipropylenu (PS)
2. Woda chłodząca
3. Energia elektryczna
4. Sprężony CO2 do przedmuchu reaktora

II Podstawowe wskaźniki:
1. Wydajność w stosunku do wsadu (surowca):
głównej frakcji ciekłej: 80-85% mas.
gazu: 5-8% mas. ~ 6%
pozostałości koksowej: 5-8% mas. ~ 6%

2. Zużycie czynników produkcji:
surowiec do produkcji 11600 Mg/rok;
energochłonność procesu ok. 0,75 KWh na 1 kg krakowanego odpadu z poliolefin;
woda przemysłowa 3.600 Mg/rok;
CO2 ok. 43.200 Nm3/rok.